babaya küsme sebepleri

1 aydır alerjik öksürük sebebiyle hasta hasta gezinirken gece ufak bir tartışmadan beni evden atması dışarının buz gibi olması, götüm dona dona dışarda uyumam üzerine bronşit olup 3 gün hastanede yatmam ne zaman barışırım bilemiyorum.

ergenlik çağlarında böyle, babamda dışarda sinirlense eve gelip evde çıkarıyor sinirini. yine öyle bi gün, evin en küçüğü benim diye giydiriyor bana, benimde tepem attı sinirden prizi felan yumrukladım, bağırıyorum. kalktı geldi annem beni zaptetmeye çalışıyo gecenin bi yarısı siktir olup gidicem evden. geldi babam elini kaldırdı annem araya girmeye çalışıyor. açtım ağzımı yumdum gözümü. döndüm suratımı, ben insan değilim bırak vursun, bu saatten sonra bana insan diyenin anasını bacısını s.... dedim. adam indirdi elini döndü gitti içeri. sabahına urfada oturan ablamların yanına gitmiş kimseye bişi demeden. 3 gün haber alamadık yaşı ilerlediği için beni huzur evine yatırın demiş. 1,5 ay konuşmadık belki daha fazla. adam nasıl kırıldıysa artık. bir daha ses etmedim babama.

yıl 1999. kumbaramda 1 yıldır zorluklarla biriktirdiğim 100 milyonumu alıp kumarda yedikten sonra gerçekleşen eylemdir. o zaman playstation 100 milyondu benim için çok önemliydi. çünkü atarinin dandik grafiklerinden sonra çocuk aklımla bana yüz yılın icadı gibi geliyordu. 5 ay peder beyle konuşmamış yas tutmuştum.

şu an sevdiğim diziyi açmadığı için trip atıyorum. 2 şebeklik yapıyor gülüyorum , ama hala açmıyor. gene tribe devam ediyorum. küsme konusuna gelince de ben kimseye küsemem ama fena trip atarım.

babamla ne zaman bir konu hakkında fikir ayrılığına düşsek kendisi yormadan, kırmadan inceden inceye güzel bir şekilde etraflıca düşünmemi sağlayıp değil küsmek düştüğümüz fikir ayrılıklarını dahi aynı paydada toplayabilmeyi sağlıyor bir de avukat olduğu için ağzı iyi laf yapıyor (bkz: işinin ehli)

anneyle kavga etmesi. hemde yok yere

geçen yaz işte. ygs lys bitmiş ben girmişim bi kafede çalışıyorum. neyse peder bey askeri sınavlara gir dedi. pek gönlüm yoktu ama girdim. ondan elendik. neyse o da bitti bu sefer polislik sınavlarına gir dedi. ben baba polis olmak istemiyorum ben gerek yok dedim sen gir gir dedi. neyse yaptık başvuruyu bekliyoz sınav gunlerini. bende gönlüm olmadığından takip etmiyorum. neyse sınav günü geldi ben izmirde gircem sınava. gircem de elimde ne bi belge ne başka bişey hiçbir şey yok. baba dedim böyle sinavami gidilir, aç bakalım şunun sitesine. açtık baktık diploma istiyorlarmış. baba dedim bak diplomasiz gidilmez s.et gitmeyeyim ben. yok dedi git diplomayı kayıtta götürürüz nasılsa dedi. saatte sabahın beşi. diplomayı okuldan almamız lazım e o saatte kapalıdır heryer. neyse aldım bileti gittim ben izmir e. sınavın olacağı yere gittim dedim böyle böyle benim diploma yok. dediler kardeşim burası resmi kurum evrak eksikse niye geldin. neyse çıktım peder biraz para koyduydu cebime cayır cuyur yedim gezdim tozdum. neyse akşam oldu döndüm eve. dedim almadılar sinava. babam önce biraz sakin sakin durdu. sonra laf demeye başladı. sen niye takip etmiyon dedi önce insan gelecek gitcek ne var diye bakmazmi dedi. bende dedim baba dedim zaten gönlüm yoktu benim dedim. gönlün yoktu madem niye gittin dedi. ya ben sana demedimmi gitmeyeyim diye dedim. sonra başladı işte yok senden bi bok olmaz zaten ygs lys den de düşük aldın(bu arada tercihleri yaptim mutlaka biyer gelecek öyle kiytirik bi bölümde değil.) en son sen anca kafede garson olursun zaten dedi. ulan bi ağrima gitti. baba yeter diye bağırdım. sesim biraz ağlamaklı çıktı. bide "bobo yotoor" diye dalga gecmesinmi cildirmisim. yanimda kapının cami vardı geçirdim yumruğu. işte sonra tendo kesigi ameliyat falan derken ertesi gün yine eskisi gibi devam ettik babamla. ben küs kalamıyorum aga babamla.

yan baksak duvara çiviler amk ne küsmesi.

babaya küsülürmü mk en faza darılırsın oda kalk 2 ekmek al gel dediginde biter

hiçbir şeye kızmaz kızmaz ama o kadar saçma bir şeye öyle ani bir tepki gösterir ki ufaktan kırılırım ama 'bi çay yap da içelim' demesiyle geçer gider. baba bu, hayattayken en çok sevmen gereken iki kişiden biri, küsülmez.

"babam annemi üzdü annem affetti ben affedemem"

küsülmez abi, küsülemez. çok tartışırız kavga falan ederiz, bir fenerbahçe haberi paylaşırım hemen gönlünü alırım. he bazen saatlerce konuşmayız, sakinleşince hiçbir şey olmadan devam etmek en güzeli. yaşarken kıymetini bilmek önemli.

bir oğul olarak babama güzel cümleler kuramadım. aksamdan aksama görüyordum. arada beni azarlar ne olacak senin bu halin derdi. kızardım işte bazen bir üniversitede kazanıp neresi olursa olsun gitmek isterdim bu şehirden. günler günleri kovaladı durumlar hep aynı. aramızda bir soğukluk surat beş karış. neyse velhasıl kelam kazandık bir üniversite gittik. gittiğim zamanlarda anladım ailenin değerini beni arayıp ihtiyaçlarımı sormalarını ne zaman geliyorsun gibi cümleleri. sınavlar bitti döndüm yol yorgunluğunu uyuyakalmışım üstümü filan örtmüş babam anneme sorarmış bir eksiği filan var mı diye bana sormak yerine. şimdi yüzüne dikkatlice bakınca buruşmuş çizgileri ağarmış saçları nasırlı ellerini görüyorum. gün geçtikçe yaşlandıklarını aklıma getiriyorum. insan üzülüyor be ister istemez. geç de olsa anlıyor insan. okuldan geldiğim gün elini öpüp sarıldım mutlu oldu be. ailenizin babanın kıymetini bilmek lazım. hissettirmeseler bile kendilerinden çok seviyorlar bizi.

eskiden maddi durumumuz iyiydi, yeni evimize taşındıktan sonra tasarruf için internet bağlatmamıştık. bir gün babama yeni oyun alalım demiştim. cd satan bir yere gitmiştik, eski oyunları 50krş-1 tl arasına satıyordu. onlardan bir tane almıştık. yolda somurtmuştum. babam beğenmedin mi ? diye sordu. evet dedim, ertesi gün gidip fifa almıştık. zaten 1 ay sonra babam yanımızda öldü. ondan sonra 1 ay boyunca sadece o oyunu oynayıp bitirdim. küsmeyin lan küsmeyin. hayatta işte, en büyük mutluluk. bi derdin olur anlatırsın, sıkıntını paylaşırsın. bizde öyle bi imkan yok artık içimize ata ata bi hal olduk.

babama kussem haberi olmaz lan. öyle de ilgisizdir. daha dun ayağıma cam girdi. yanına gittim baba ayağıma cam girdi " ee ne yapayım yani " dedi. yengem çıkarttı camı. kırılmayı bile unuttum artık. kırılsam da umrunda değil kussem de.

ne güzel dertleşmissiniz insan görünce yazılanları özeniyo hayatta olmayanlara allah sabır versin arkadaşlar mekanı cennet olsun hepsinin de ben hiç baba derdim var diyemedim işten suratı beş karış gelir iş yerinden arkadaşıyla bilr konusmadigi o soğuk sesiyle kısa cümleler kurar koltukta falan uyuyakalirdi şimdi emekli oldu sormaya yakın olmaya çalışıyo ama bu yaştan sonra ben neyimi anlatayım ki allah başımızdan eksik etmesin huzurumuz kaçmasın varsın derdimizi tasamizi bilmesin babamız

bana söylediği en küçük kötü bir şeyde küsmem de üzülürüm hemde çok çünkü o beni asla kırmaz herşeyden herkezden sakınır . evlenme lafı olunca bile eli ayağına dolaşır beni kimseye vermek istemediği için. annemi bırakıp onunla gezerim dolaşırım. çok komik bir adamdır benim babam ve çok uyuşur kafamız . o benim en güzel arkadaşım allah yokluğunu göstermesin

Yüzümüzden değilde içimizden küs olduğumuz konular var.

Ben kolay kolay demeyeyim de hatta hiç küsemem çünkü sürekli şunu düşünürüm “ küsken başlarına bir şey gelse, bir ömür bu azapla nasıl yaşarım” o yüzden küsmem. Bir kere ablam annemle tartışmıştı küsmüşlerdi, sonra bir yere gitmek için evden çıkmıştık. Bindiğimiz araba kaza yapmıştı. Küsmemem için bir başka neden de bu :)

ünv için başka şehre okumaya gittiğimde başladı her şey…önce annemle ayrılmaları, sonra beni yıllarca bir manipüle aracı olarak kullanması ve bunu asla kabullenmemesi… maddi ve manevi hiçbir desteğini görememem, sürekli yarı yolda bırakması…intikam alması, acı çekmemi istemesi, beni sevdiğim insanlara rezil etmesi. üstelik kendini haklı göstererek…eskiden annemle kardeşime yaptıkları için de kızardım hep ona ama artık onlar da benim için anlam ifade etmemeye başladı sanırım, belki de hiç aile değildik

gitme dediği yere (yan binadaki komşumuz) gittim diye onun lafını dinlemedim diye ona saygısızlık yaptığımı ve lafını çiğnediğimi düşünerek küstü bana. kendisine duyduğum saygıyı böyle ölçmeye devam ederse daha çok küser. yan komsuya giderken icazet alacak değilim. (bkz: mal amk)

kredi kartıma limit koydurmuştu birgün ansızın. hayırdır baba dedim seni ebu cehil mi büyüttü bunu nasıl yapabildin bir an?

Höt dese küsüyorum ben. Babamın söylediği şeyler küsülecek şeyler olmasa da fazla ciddiye alıyorum ben her kelimesini. Bir gözlerim doluyor. Annemde de tam tersi bir arsızlık ve yüzsüzlük var mesela.

Neyse gece gece ağlayacağım konulara girmeyeyim en iyisi.

- (#2004908) ötesi yok olm. bana burada maval okumayın. bunun ötesi yok!

Bu konu uzar gider, ben de bir sigara yakar susarım.

Yaptığı çoğu şeye gizliden gizliye küstüm aslında fakat en ağırı bir kez başımı okşamayışı sanırsam. Ne yaşanırsa yaşansın babamdır diyorum seviyorum seni baba, keşke sen de bana biraz sevgi gösterseydin.

24 yaşındayım bir kere dahi babamla küsmedik, tabii ki ufak tefek tartışmalarımız oldu her baba kız gibi ama her defasında bir şekilde orta yolu bulur, o üçlü koltuğa yayılırdık. Ama bu sefer babam bana çok büyük küstü, 4 aydır da konuşmuyor benimle. Üşüyor musun baba, ben çok üşüyorum. Üçlü koltuk sen yokken çok soğuk…